Zoals ook in mijn tijdschrift te lezen is muziek heel belangrijk in mijn leven. En dit zijn niet de doorsnee bands waar iedereen naar luistert. Nee, ik ben opgegroeid met heel complexe muziek: klassieke muziek.
En dan in dat segment ook weer niet de doorsnee muziek, zoals Mozart en Beethoven, nee muziek van componisten als Bach, Shostakovich, Tsjaikovski, Mahler, Brückner en Stravinsky.
Muziek van zulke componisten is heel complex door alle ingewikkelde melodieën, contrapunten, harmonische wendingen enzovoorts. Dit maakt dat het dat de meeste mensen dit soort muziek niet waarderen, ondanks al zijn schoonheid. Men zegt wel dat je deze muziek moet "leren luisteren".
Een van de meest bijzondere componisten is Dimitri Shostakovich. Deze Russische componist leefde in de tijd van Stalin. Zijn muziek is heel dubbelzinnig: Aan de ene kant quasi-vrolijk en lyrisch, aan de andere kant zit er een hele sinistere ondertoon in de muziek. Heel anti-sovjet. In zijn muziek laat hij horen hoe ontevreden en eng het beleid van Stalin is, terwijl hij aan de andere kant er ook voor moest zorgen dat Stalin het accepteerde, omdat hij anders moest vrezen voor zijn leven.
Een van zijn werken, welke ik persoonlijk heel mooi en bijzonder vind is de vierde symphony. Er wordt wel gezegd dat dit zijn meest anti-Sovjet werk is. Om die reden besloot Shostakovich om toch het werk terug te trekken en niet uit te voeren, omdat hij "er niet tevreden over was".
Voor de wie intresse heeft, een mooie uitvoering te zien op Youtube, met als dirigent een van de meest beroemde dirigenten van deze tijd: Valerie Gergiev.
Vooral in part 6 en 7 is de indentiteit van het stuk goed te horen. Eerst is er nog de quasi-euforische melodie in de trombone, en ineens slaat het tij om...
Part 1/7
Part 2/7
Part 3/7
Part 4/7
Part 5/7
Part 6/7
Part 7/7
Geen opmerkingen:
Een reactie posten